Zincirleme suç, ceza hukukunda yüzlerce yıllık bir geçmişe sahiptir. Kurumun tarihsel süreçte cezalardaki katılığı yumuşatmak amacıyla ortaya atıldığı ileri sürülmüştür. Bazı yazarlar, bu kurumun gereksiz ve hatta zararlı olduğunu ileri sürmektedir. Bu yazarlara göre, bir suç işleme kararı altında, planlayarak birden fazla suç işleyen fail, rastlantısal olarak birden fazla suç işleyen faile göre daha az ceza almaktadır. Suç işlemede ısrar eden fail, önüne çıkan fırsatları kullanarak birden fazla suç işleyen faile oranla daha tehlikelidir ve daha hafif cezalandırılmamalıdır.
Bu tartışmalara rağmen, zincirleme suç, bilindiği kadarıyla orta çağdan beri ceza hukukunda ve birçok ülkenin kanunlarında tanınmakta ve bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı, zincirleme suçu derinlemesine incelemek, doktrinde ve yargı kararlarında tartışmalı konulara mümkün olduğu kadar açıklık getirmek ve böylece uygulamada zincirleme suçun daha iyi anlaşılmasını sağlayabilmektir.
Üç bölümden oluşan eserin birinci bölümünde; zincirleme suçun hukuki niteliği gözetilerek suçların içtimaı kavramı incelenmiş, bu kapsamda suçların içtimaının bağlantı noktasını oluşturan fiil tekliği - fiil çokluğu ve suç tekliği - suç çokluğu ayrımlarına yer verilerek, daha sonra kurumun tarihi gelişimi ele alınmıştır. İkinci bölümde zincirleme suçun özel şartları incelenmiş ve üçüncü bölümde kuruma bağlanan yasal sonuçlar açıklanmıştır.
