Türk Toplumunda İnanç Gelişimi ve Din Eğitimi

Din; hangi boyutta ele alınırsa alınsın, hayatın bir bütün olarak yorumlanmasında ve üstesinden gelinmesinde aşkın bir varlık ile ilişki kurmaya yardımcı olan değerler sistemidir. Her dinin kendine has bir inanç sistemi mevcuttur. Allah ile insan arasında bir ilişki konusu olarak inanç ise insan ile ilgili bir problemdir. Konusu insan olan Din Eğitimi’nin, insanı anlamlandırabilmesi için her şeyden önce insanı tanıması gerekmektedir. Bu nedenle Din Eğitimi de, bir bilim olarak, dinin mâhiyetine uygun olarak insan varlığının bütünü ile ilgilenir. İnanç, insanın mânevî bütünlüğü bağlamında önemli bir olgu olduğu gibi dinî gelişim söz konusu olduğunda göz ardı edilmeyecek bir faktördür. Dinî gelişimin vazgeçilemez bir boyutu olarak inanç gelişimi, yaşamın ilk yıllarından başlayarak ölüme kadar geçen sürede çeşitli değişkenler tarafından şekillenen bir süreçtir. İnanç ve inancın gelişim süreci, sosyal bilimler alanında pek çok araştırmaya konu olmuştur. Fowler’ın “İnanç Gelişim Teorisi”de, 21. Yüzyıl içerisinde dikkatleri üzerine çeken, araştırmaya dayalı teorilerden birdir. Teoriye göre; inanç gelişimi bireyin hayatı boyunca, kendi içinde bütünsel ve hiyerarşik bir gelişim süreci takip etmekte ve evrensel bir karakter taşımaktadır. Teorinin bu iddiasının doğruluğu, ancak her ülkede insanın gelişim dönemlerinin hepsini kapsayacak araştırmaya dayalı verilerle ortaya konabilir. Bu nedenle, Fowler’in İnanç Gelişimi Teorisi’nin; insan hayatının gelişim dönemlerinin tümünde pratik olarak Din Eğitimi açısından değerlendirildiği bir araştırma olması bakımından bu çalışma ülkemizde bir ilktir.Tanıtım Metni