Anaakım medya kavramı; merkez siyasete yakın, geniş kitlelere hitap eden, tarafsızlık ve nesnellik iddiası taşıyan, kurumsal ve profesyonel gazetecilik anlayışını ifade eder. Türk basınında anaakım medya tanımına uyan Batılı anlamda gazetecilik, çok partili hayata geçiş sonrası yayın hayatına başlayan Hürriyet gazetesiyle ortaya çıkmıştır. Türk basınının gelişiminde ve kitleselleşmesinde öncü rolüyle “Basının Amiral Gemisi” sıfatını yakın zamana dek koruyan Hürriyet gazetesinin kuruluşundan itibaren sivil ve askerî iktidarlar karşısında sergilediği duruş, Türk basınının demokrasi ile olan ilişkisine de ışık tutmaktadır. 12 Eylül 1980 askerî darbesi sonrası büyük sermayenin basın sektörüne girişiyle değişen sahiplik yapısı, medyanın haber politikalarını güç odakları lehine dönüştürmüştür. Artık basın, dördüncü kuvvet olma işlevini yitirerek, büyük sermayenin ve iktidarın çıkarlarını gözeten bir yapıya evrilmiştir. 1990’lardan itibaren yaşanan ticarileşme ve baskılar, Hürriyet’in anaakım medya kimliğinde aşınmalara yol açmış, bu aşınma 2000’li yıllarda gazetenin ve bağlı bulunduğu grubun patronu üzerinde giderek artan iktidar baskısı nedeniyle hızlanmıştır. Nihayetinde 2018 yılında Demirören Grubu’na devriyle birlikte anaakım medyanın son temsilcisi gazete, bağımsızlığını tümüyle kaybetmiş ve siyasi güçlerin etkisi altına girmiştir. Hürriyet’in iktidar yanlısı bir gruba devri Türkiye’de anaakım medyanın da sonunu işaret etmektedir. Hürriyet gazetesinin tarihi, bir bakıma modern Türk basınının da tarihidir.
