Onarıcı adalet anlayışının en yaygın kurumu olan uzlaştırma, hukukumuza ilk olarak 2005 yılında 5237 sayılı TCK, 5271 sayılı CMK ve 5395 sayılı ÇKK'daki düzenlemelerle girmiştir. Fakat 5560 sayılı Kanunla uzlaştırma kurumunda önemli değişiklikler yapılmış, farklı kanunlardaki uzlaştırmaya ilişkin hükümler ilga edilmiş ve uzlaştırma sadece CMK'da hüküm altına almıştır. CMK'daki düzenlemeye 5918 sayılı Kanunla bir hüküm eklenmiştir. 6763 sayılı Kanunla ise uzlaştırma kurumunda kapsamlı değişiklikler yapılmıştır. Bu değişikliklere uygun olarak da 5.8.2017 tarihli yeni uzlaştırma yönetmeliği yayınlanmıştır. Bu çalışmanın esasını da son değişiklikler sonucunda ortaya çıkan kanun metni ve yönetmelik düzenlemesi oluşturmaktadır.
6763 sayılı Kanunla uzlaştırma uygulanacak suç kapsamı genişletilmiştir. Böylece uzlaştırma kurumu hukukumuz açısından daha da önemli hale gelmiştir. Uzlaştırma kurumunun kendisinden beklenen faydayı sağlayabilmesi için uzlaştırma büroları oluşturulmuş, uzlaştırmacının eğitim alması şart olarak kabul edilmiştir.
Bu çalışmayla da uzlaştırma kurumunun uygulanmasına katkı sağlamak adına uzlaştırma birçok açıdan ele alınmıştır. Özellikle suçların içtimaı halinde uzlaştırma, soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki uzlaştırma süreci üzerinde durulmuştur. Keza uzlaştırmanın esasları, uzlaştırma kapsamındaki suçlar, uzlaştırmacının görevlendirilmesi, uzlaştırmacının yetkileri, sorumluluğu, etik kuralları, eğitimi ele alınmıştır. Ayrıca uzlaştırmada edim ile uzlaştırmanın sonuçları incelenmiştir.
