Genel hükümlerle ilişkilendirilmeden yazılmış kasten insan öldürme suçu kitabının eksik olduğuna inanıyoruz. Çünkü bu suç tipinde tartışma büyük oranda genel hükümler üzerine yoğunlaşır. Genel hükümlerin bazı maddeleri, neredeyse birkaç suç tipinde uygulanır. Bunlardan biri de kasten öldürme suçlarıdır.
Kasten öldürme suçlarında ilk ve en önemli sorun, yargılamaya konu edilecek ve sonuçta uygulanacak kanun maddelerinin hangileri olduğunun tartışılacağı olay kısmının belirlenmesidir. Uzun yıllar bu suç tipi ve uygulaması üzerinde çalışmış hukukçular olarak, hükme esas alınacak olayın, delillerle ilişkilendirilerek nasıl belirlenmesi gerektiğine dair hiçbir akılcı yargı standardının oluşmadığını gözlemlediğimizi üzülerek belirtmeliyiz. İşaret ettiğimiz durum, bir olayın nasıl olduğunun belirlenmesinde, çatışan delillerin yorumlanması, yorumun, denetlenebilir gerekçeye dönüştürülmesi pratiğinin yokluğudur. Bir davada çatışan deliller, herkesin gördüğünün, durduğu yere göre değiştiğini gösterir. Hukuk, önce kendisine sığınanlara sonra da topluma güven vermekle yükümlü olduğuna göre, tüm bakış açılarını akıl ve delil süzgecinden geçirmeli, ortaya koyacağı hüküm, davanın taraflarının ortak çabasını yansıtmalıdır. Zira hüküm, sadece hâkimin eseri değil, sürece katılanların tamamının ortaklaşa ürünüdür.
Bu kitap, içtihatlara öykünmeyi değil, öncelikle her olayı kendine özgü koşullarında delillerle ilişkilendirerek belirlemeyi, sonrasında da olaya uygulanacak normların özgün ve akılcı yorumlarla ortaya konulmasını önermektedir.
