Teknolojinin hızla ilerlemesi sonucu konvansiyonel taşıma yöntemleri haricinde yeni taşıma türleri ortaya çıkmıştır. Bilindiği üzere özellikle teknolojinin gelişmesiyle zaman ve tasarruf kavramları günden güne önemini artırarak bir ihtiyaç haline gelmiştir. Bu ihtiyacı karşılayan ve en önemli addedilecek sektör ise; havacılık ve hava taşımacılığıdır. Hava taşımlarını gerçekleştiren ve en bilinen vasıtalar ise "uçaklar (airplane)" olmaktadır. 1929 tarihli Varşova Konvansiyonu ve diğer konvansiyonlarda hava aracından sadece uçağın kast edilmediği açıktır. Bunlara örnek olarak; planör, rotorcraft, ornithopter, İHA, uzay aracı ve ekranoplanları örnek verebiliriz. Hal böyleyken uçaktan başka araçlarla da taşımanın mümkün olduğu ve bu araçların hava aracı olup olmadığının tespiti gerçekleştirilmiştir.
Hava taşımacılığı özellikle diğer taşıma türlerine nazaran sağladığı hız ve zaman tasarrufu nedeniyle her daim tercih sebebi olmuştur. Tabii hız ve sirkülasyonun olduğu yerde birtakım problemlerin ortaya çıkması da kaçınılmazdır. Kitabımızın konusu açısından yükte; hasar, ziya ve gecikmeden kaynaklı zararlar ortaya çıkması mümkündür. Hal böyle olunca uluslararası ve ulusal uçuşlarda meydana gelebilecek hasar, ziya ve gecikmeden kaynaklı sorumluluk için gönderenin başvurabileceği hukuki yollar incelenmiştir.
Çalışmamızda incelediğimiz diğer önemli hususlar ise uygulama ile teori arasındaki problemlere, eksikliklere ilişkin tespitler ve değerlendirmeler yapılmış olup bu durumların nasıl tashih edileceğine dair öneriler sunulmuştur.
