Her yargılamanın amacı uyuşmazlığı bir hükümle sona erdirmektir. Bu bağlamda hüküm, bir yönüyle uyuşmazlığı sona erdiren bir söylem, bir yönüyle taraflara hak bahseden, ödevler yükleyen edim-söz niteliğinde hukuki irade beyanıdır. Özellikle ikinci işlevi, hükmün düzenlenmesinde hâkimin özel bir duyarlılıkla davranmasını gerektirmektedir.
Bu kitapta, hükmün yasal unsurları ve uygulamada alımlama biçimleri 6100 sayılı HMK bağlamında, mülga HUMUK ile karşılaştırılmalı olarak incelenmiş, yeni içtihatlar ışığında hatalı uygulamalara ayrıca işaret edilmiştir. Norm ile olay arasında ontolojik bağı oluşturan gerekçe ise bu kitapta pozitif hukuk, hukuk felsefesi, yargılama etıği, hukuk yazını gibi birçok perspektiften ele alınarak islenmiş, geçici hukuki korumalar bağlamında ayrıca gerekçenin özelliklerine ve buna ilişkin yeni Yargıtay kararlarına yer verilerek konunun çoğul bir yöntemle aydınlanmasına ve hukuk uygulamacılarına daha yararlı bir çalışmanın ortaya konmasına çalışılmıştır.
