"Hukuk bir anlatıdır" denildiğinde, bu ifadeyle hukuk ve anlatı ilişkisine dair farklı ilişkiler dile getirilir. Hukuk ve anlatı ilişkisinin başlıca örneklerini hukuki akıl yürütme, yargılama, hukuk-dil ilişkisi, hukukta kimlik inşası ve hukukta farklı seslere yer vermekle ilgili dışlananların yaptıkları çalışmalar oluşturur. Bu son bağlamda anlatının gücü, hukukla ilgisinde özellikle hak sahiplerinin seslerini duyurmaları bakımından söz konusudur. Hukukta Anlatı-Hukukun Anlatısı başlıklı bu kitap daha çok hukuktaki yargılama sürecinde baskın anlatılar karşısında yer alan farklı anlatıların üzerinde durmaktadır. Bu kitapta yer alan makaleler söz konusu farklı anlatıların ayrımına varmak; anlatıların içinde oluştuğu şartları görmek; özellikle baskın anlatılar karşısında sesleri duyulamayanların hak taleplerini duymak ve duyurmak üzerine tartışmalar içermektedir.
Bu çerçevede Hukukta Anlatı-Hukukun Anlatısı başlıklı kitap, hukukun anlatısını amaçları, araçları, yöntemleri, kurucu özneleri ve diğer muhataplarının üzerindeki etkileri bakımından değerlendiren incelemelere yer vermektedir. Kitapta ayrıca, hukukun yerleşik birtakım yaklaşım biçimlerini yansıtan çeşitli anlatıları, bu anlatıları dikkatle değerlendiren bir etik perspektifin gerekleri açısından tartışmaya açan çalışmalar bulunmaktadır. Bu çalışmalar, hukukta farklı anlatılara yer verebilmek için anlatı etiğinin önemini vurgulamakta ve "hangi anlatı?", "kimin anlatısı?" gibi soruların cevaplarını etik çerçevede tartışmakta, ancak bunu yaparken de siyasi-sosyal bağlamı kaybetmemektedir.
