İlyada

Hektor, Patroklos’u soyarken, belki ucuz kurtulacağını sanıyordun: Beni hiç hesaba katmıyordun, çünkü çok uzaktaydım! Akılsız adam! Senden daha cesur bir koruyucu olarak ben, arkasındayım! Şimdi dizlerini çöktürdüm: Köpeklerle kuşlar seni parçalayıp yiyecekler, ona ise Ahaylılar cenaze şereflerini vereceklerdir. Sönmek üzere olan bir sesle tanrısal Hektor şunları söyledi: Sana yalvarıyorum, dizlerine kapanıyorum: Annen için baban için, tatlı canın için... Beni Ahay gemilerinin yanında köpeklere parçalatma! İstediğin kadar tunç, altın kabul et, babamın, sevgili annemin sunacakları hediyeleri al, cesedimi onlara ver, Troyalı erkekler ve kadınlar bana da cenaze ateşi şerefinden bir pay ayırsınlar. Tanıtım Metni