Artık bağımsız bir hukuk dalı haline gelen infaz hukukunun, Türkiye'de ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku ile karşılaştırıldığında yeterince gelişmediği ve özellikle suç politikasına ilişkin bilimsel tartışmalarda hep ikinci planda kaldığı görülmektedir. Bu durumu infaz hukuku alanındaki bilimsel eserlerin yetersizliğinde görmek mümkündür. TCK ve CMK şüpheli ve sanık için hangi önemi taşıyorsa CGTİHK tutuklu ve hükümlü için aynı önemi taşımaktadır. Bu yönüyle tutuklu ve hükümlü haklarının infaz hukukunun önemli sorunlarından biri olduğu başta CGTİHK olmak üzere infaz hukuku mevzuatının tutuklu ve hükümlülerin "Magna Carta"sı niteliği taşıdığı söylenmelidir.
İşte bu nedenle, on dördüncü baskısı yapılan İnfaz Hukuku kitabımız bu alandaki ilgisizlikten kaynaklanan ve uygulamada oluşan sorunlara bir nebze de olsa karşılık verme çabası içinde kaleme alınmış olup, modern infaz hukuku yaklaşımlarının ışığında tutuklu ve hükümlüyü "unutulan bir obje" olmaktan çıkararak yeniden bu sistemin en önemli süjelerinden biri haline getirmek amacıyla güncellenmiştir.
Bu baskımız da daha önceki baskılarımızda olduğu gibi güncel kaynaklar ve yargı kararları ilgili başlıklar çerçevesinde değerlendirilmiştir. Öte yandan 24.11.2021 tarih ve 7343 sayılı Kanun ile yapılan ve covid-19 salgını sebebiyle bir kez daha 31.5.2022 tarihine kadar uzatılan izin ile ilgili geçici madde 9'da yapılan değişiklik ele alınmış, 10 Kasım 2021 tarih ve 31655 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren yeni Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği ve 2020 tarihli Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi İle Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yönetmelikte 12 Kasım 2021 tarih ve 31657 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren değişiklikler de dahil olmak üzere infaz mevzuatında yapılan değişiklikler ayrıntılı olarak ele alınmış ve tartışılmıştır.
