Geleneksel anlamda temel okuma yazma ve basit matematik işlemlerine dayanan okuryazarlık zamanla bir beceri seti olarak tanımlanmış hatta bilgi, beceri ve değerlerin birlikte kullanıldığı bir yetkinlik alanı olarak kabul edilmeye başlanmıştır. Buna bağlı olarak 21. yüzyılla birlikte yeni okuryazarlık alanları ortaya çıkmıştır. Bu durum, okuryazarlıkların öğretim programlarının temel ögeleri arasında yer almasını sağlamıştır. Bu öğretim programlarından biri de sosyal bilgilerdir.
Sosyal bilgiler dersi, öğrencilere yönelik farklı okuryazarlıkların rahatlıkla işlenebildiği bir ders olmasından dolayı önemli bir konumdadır. Ayrıca sosyal bilgilerin okuryazarlık zengini bir öğretim programı olduğu söylenebilir. Nitekim sanat okuryazarlığından hukuk okuryazarlığına, finansal okuryazarlıktan sürdürülebilirlik okuryazarlığına, değer okuryazarlığından bilgi okuryazarlığına, eleştirel okuryazarlıktan vatandaşlık okuryazarlığına çok farklı okuryazarlıklar sosyal bilgiler öğretim programında açık veya örtük bir şekilde işlenmektedir.
Sosyal bilgiler dersi esnasında okuryazarlık eğitimi farklı yöntem ve teknikler kullanılarak gerçekleştirilmektedir. Bu süreçte sosyal bilgiler dersine katkı sağlayan çalışmalardan biri ise okul dışı temelli okuryazarlık eğitimidir. Okul dışı eğitim ortamları, öğrencilerin okuryazarlıkları öğrendiği değil, edindiği; tekrar ettiği değil, yaşama aktardığı; okuryazarlık kavramlarını ezberlediği değil, bilişsel süreçlerini kullanarak farklı durumlara uyarladığı; pasif alıcı değil, üretici olarak aktif olduğu bir eğitim sürecini ifade etmektedir. Bu kitapta sosyal bilgiler dersi kapsamında yer alan okuryazarlıklar okul dışı ortamlarla ilişkilendirilmiştir. Ayrıca öğretmenlere yönelik örnek etkinliklere yer verilerek teori ile pratik bağlantısı kurulmuştur.
