İş kazası veya meslek hastalığına maruz kalan sigortalının veya hak sahiplerinin, SGK'nın sınırlı edimleriyle karşılanmayan zararları için işverene karşı dava yoluna başvurmak zorunda olması, bu zararların bütünüyle giderimini zorlaştıran çok önemli sistemsel bir sorundur. Kusurlu işveren tazminata mahkûm edilse bile, bu tutarın yıllarca süren dava sonunda yasal faiz oranı uygulanmasına karşın yüksek enflasyon nedeniyle, hükmolunan tazminatın, işçi alacağının kaza günündeki reel değerini karşılamaktan çok uzak olması, bu sorunun büyümesine neden olan etmenlerin başında gelmektedir.
Ayrıca kusurlu bulunarak tazminata mahkûm olan işverenin, uzun dava sürecinde ödeme gücünü kaybetmesi halinde, işçinin bakiye zararlarının hiç karşılanmama riski de söz konusu olabilmektedir. Dolayısıyla bu gibi zararlandırıcı sigorta olaylarında işçinin ne devlet ne de işveren tarafından tam olarak korunduğunu söylemek güçtür.
Bu noktada Anayasamızın temel ilkelerinden olan "sosyal devlet" ilkesinin irdelenerek, sigortalının zararlarının giderimine ilişkin mevcut yasal düzenlemelerin bu ilkeyle örtüşüp örtüşmediğinin önemle üzerinde durulması gerekmektedir.
Kitapta; bir taraftan ülkemiz uygulamaları sosyal devlet ilkesi ışığında incelenirken, diğer taraftan sosyal devlet olma özellikleriyle bilinen Almanya, İsviçre ve Avusturya'nın bu konudaki mevzuat ve uygulamaları ayrıntılı olarak anlatılmıştır. Bu çerçevede söz konusu ülkelerdeki sosyal devlet anlayışı ile liberal ekonominin girişim yanlısı tutumu arasında adil bir bir denge kurularak, işçinin tüm zararlarının devlet tarafından karşılanması için alınan tedbirler ortaya konulmuştur.
