Teknolojik gelişmelerin hız kazanmasıyla ortaya çıkan, hayatın her alanını etkilemeye başlayan yapay zekâ sistemleri, makine öğrenmesi ve derin öğrenme gibi işleyiş yöntemlerinin de gelişimiyle hukukta yeni tartışmaları gündeme getirmiştir. Yapay zekâ sistemleri; tablo, şiir, beste gibi eserleri meydana getirmeye başlamış, böylelikle telif hakkı kapsamında da güncel bir mesele haline gelmiştir. Çalışma; yapay zekâ tarafından meydana getirilen ürünlerin eser niteliği başta olmak üzere, uluslararası hukukta tartışmalı olan yapay zekâ ve telif hakkının kesiştiği problemli noktalara odaklanmıştır.
Çalışma kapsamında ilk olarak telif hakkı ve yapay zekâ kavramları, türleri ve tarihi gelişimleriyle ele alınmıştır. Günümüzde mevcut olan yapay zekâ türleri, yapay zekâ işleyiş yöntemleri olan makine öğrenmesi ve derin öğrenme konuları işlenmiştir. Bu şekilde meydana gelebilecek problemli hususlarla bağlantı kurulması kolaylaştırılmıştır.
Çalışmanın son bölümünde ise yapay zekâ ve ürünlerinin eser niteliği ile eser sahipliği noktalarına yoğunlaşılmıştır. Bu kapsamda yer yer uluslararası ülke mevzuat ve içtihatlarından yararlanılmıştır. Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu çerçevesinde, gerek uluslararası gerekse Türk hukuk öğretisinde önerilen çözümler değerlendirilmiştir.
