Bu kitap yargısal karar alma sürecinde çoğunluk ile azınlık arasındaki görüş ayrılığı sorununa anayasa hukuku perspektifinden bir açılım sunmaktadır. Yargıçlar bugün için değil, geleceğe konuşmak için karşı oy yazarlar. Çünkü bugün azınlıkta kalsalar da gelecekte görüşlerinin benimsenebileceği ihtimalini bilirler. Anayasa yargıçları da muhalif kalmayı tercih ederken bu gerçeği dikkate alır. Bu yüzden karşı oy anayasa hukukunun önemli sorun alanlarından biri olmaya adaydır. Azınlık görüşünün çoğunluk görüşüne dönüştüğü gözlemlendikçe bu iddia doğruluğunu koruyacaktır. Bu kitap bu gözleme dikkat çekmek için bir çağrı olarak görülebilir. Yargıçların karşı oy yazarken geleceğe hitap etmesi gibi bu kitap da gelecekteki araştırmaların karşılaşması muhtemel soruları gündeme getirmektedir.
