Yurtsuz Köpek Gözlerimde

Ümit Kaya ‘eşik’te şiirler yazıyor. Dünyanın eşiğinde. Gamın eşiğinde. Sevincin eşiğinde. Bu ‘eşik’ halinde olmanın usulluğu var onda. Kalabalık etmekten çekiniyor adeta.İyi de ediyor, şiiri fazla söze boğmuyor. Anlatmıyor da, daha çok sesleniyor. Yalınlığın erdemini keşfetmiş. Yalınlık, şiire yakınlık çünkü. Yalnızca halk şiiri biçiminde yazdıklarında değil, serbest şiirlerinde de şiirinin kaynaklarını sezdiriyor: Dağlar, ovalar, sular. Çünkü şair de onlarla var, şiir de. Fakat Ümit Kaya araya girmiyor, sözcükler dağlarla, sularla buluşup hemhal oldukça, ıssızlık azalıyor, şiir aydınlanıyor. Haydar ErgülenTanıtım Metni