Yerel Okuryazarlık

Okuryazarlık ve türleri konusunda ortaya konan araştırma ve eserler incelendiğinde okuryazarlık ve okuryazarlık kavramına bakışın 21. yüzyılda farklı bir görünüm kazandığı görülmektedir. Okuryazarlık kavramı 1980’li yıllardaki bakış açısıyla salt bir deşifre ya da dönüştürme işlemi olmaktan çıkarılarak farklı boyutlarda çeşitli beceri ve niteliklere sahip olmayı öngören bir yapıya dönüşmüş ve çeşitlenmiştir. Birçok bilim dalına özgü okuryazarlık türünün ortaya çıkışı, beraberinde farklı okuryazarlık tanımlarının da literatüre eklenmesine vesile olmuştur.

Yaşadığı yerleşim biriminde millî ve manevi anlamda (tarihî, kültürel, turistik, ekonomik vb.) önemi bulunan, eser, ören yeri, mekân, edebi eser ve kişilikleri tanıma, yerel yaşam alanının temel özelliklerinin farkında olma, gerektiğinde edindiği bilgileri başka bireylere doğru ve düzeyine uygun şekilde hazırlayacağı bir sunumla aktarabilme becerisini kapsamında bulunduran bir nitelik kazanma becerisi olarak tanımlanan Yerel Okuryazarlık, Sosyal Bilgiler dersine önemli katkı sağlayabilecek, gelişim dönemi itibariyle öğrencilerin ilgisini çekebilecek ve onlara nitelikli deneyimler kazandırabilecek yeni bir kavram olarak ortaya konmuştur. Kavramın yakın bir dönemde hızla yaygınlaşması ve öğretim programlarında kişisel nitelik kapsamında yer alarak alana katkı getirmesi beklenmektedir.