Eğitim Örgütlerinde Kültürel Liderlik ve Meslek Ahlakı

Kaçınılmaz olan değişimin insan hayatının her alanında meydana gelmesi, yaşama biçiminin çok hızlı değişimine, bu değişimin de toplumsal etkileşimde davranış farklılaşmasına etkisi, eski dönemlere göre daha belirgin ve daha karmaşık hale gelmektedir. Toplumun
her alanındaki değişim eğitim alanında da çok güçlü olarak yaşanmaktadır. Eğitim kurumları bu değişime ayak uydurabildiği, bundan da öte değişimi kontrollü olarak yapısına ve işleyişine yansıtabildiği ölçüde etkili varlığını sürdürebilir. Değişimin öncüsü olmak, değişimi
kendisine uygun olarak şekillendirebilmek için eğitim örgütlerinin daha duyarlı olmaları çok önemlidir. Kendi kültürel değerleriyle çelişmeyen, yeniliklere açık ama değişimi kendi temel değerler yapısıyla bütünleştirebilen eğitim sistemi, buna bağlı olarak eğitim kurumları geleceğe daha sağlam temellerle ilerleyebilir. Eğitim örgütlerinin her kademesinde, özellikle eğitim sisteminin en temel birimi olan okullarda yöneticilerin yöneticilik becerileri ön plana çıkmaktadır. Evrensel kültürle bütünleşebilen, millî kültürü içselleştirmiş, bunlara dayalı kurum kültürünü sağlam temellerle oluşturmuş ve geliştirebilen okul yöneticilerinin liderlikleri kurumları ve kuşakları geleceğe taşıyabilir. Bunun için hem yöneticilerin hem de birlikte çalıştığı öğretmenlerin kültürel liderlik temelli köklü değerle oluşan meslek ahlakını kurumsallaştırmaları önemli görülmektedir. Eğitim örgütlerinde kültürel liderlik temelli meslek ahlakının kurumsallaşması toplumun hemen her kesimini ilgilendiren ve etkileyen eğitim kurumlarının yeterlik ve yetkinliğinin bir ölçütü olarak görülebilir. Bu çalışmada eğitim kurumlarında kültürel liderlik ve meslek ahlakı detaylı olarak ele alınmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda okulların etkili biçimde işlevini yerine getirebilmesinde okul yönetiminin yapılanması ve uygulama yaklaşımı da önemlidir. Eğitim sisteminde yöneticilik birikim ve yetkinliği gerektirir. 2000’li yıllarda üniversitelerin sayısının artması ve yaygınlaşması ile öğretmenlerin lisansüstü öğrenime ilgileri artmış ve erişimleri daha kolay hale gelmiştir. Lisansüstü tezler incelendiğinde özellikle büyükşehirlerde
lisansüstü öğrenim gören öğretmen sayısının ulaşılan örneklemlerde %20’ler civarında olduğu görülmektedir. Bu oranın içerisinde en fazla sayısının Eğitim Yönetimi alanında lisansüstü çalışma yapanlara ait olduğu da anlaşılmaktadır. Bu durum kurumlarda eğitimli yönetici potansiyelini de beraberinde getirmektedir. Niteliklerin de artırılması ile birlikte öğretmen ve yöneticilerin yönetim alanında lisansüstü eğitimli olmaları eğitim sistemi açısından bir avantaj olarak görülebilir.