Türk Borçlar Kanunu'nun 316. maddesinde düzenlenen kiracının sözleşmeye uygun kullanma ve özenle kullanma borçları, Kanun tarafından kiracıya yüklenen ve kiracının kiralanan üzerinde sahip olduğu kullanma ve yararlanma hakkının sınırlarını belirleyen borçlardır. Bu bağlamda kiracının kullanımının kendisine tanınan sınırlar içerisinde kalıp kalmadığının belirlenmesinde sözleşmeye uygun kullanma ve özenle kullanma kavramları önem taşımaktadır. Bunun yanında özenle kullanma ve sözleşmeye uygun kullanma borçları her ne kadar farklı borçlar da olsa zaman zaman birbiri içerisine geçebilen borçlardır. Hangi hallerin sözleşmeye aykırılık ve özensiz kullanım teşkil edeceğinin tek tek belirlenmesi oldukça güçtür. Kanunda da sadece kiracının kiralananı sözleşmeye uygun ve özenle kullanması gerektiği belirtilmiş, hangi kullanımların bu kapsama girdiği açıklanmamıştır. Bu nedenle uygulamada kira sözleşmeleri ile ilgili en fazla uyuşmazlık yaşanan konuların başında kiracının sözleşmeye uygun kullanma ve özenle kullanma borçlarına aykırı davranıp davranmadığı, hangi durumların sözleşmeye aykırılık ve özensiz kullanım teşkil ettiği konuları gelmektedir. Konunun önemi dolayısıyla çalışmamızda, kiracının işbu borçları açıklanırken uygulamada sıkça karşılaşılan sözleşmeye aykırılık ve özensiz kullanım hallerine değinilmiş, özellikle Yargıtay kararları ve doktrindeki görüşler ışığında her iki borcun kapsamı belirlenmeye çalışılmıştır.
