“Modern insan anahtar koleksiyoncusu gibidir. Binlerce anahtara sahiptir ama hangi anahtarın hangi kapıyı açacağını bilmez.” Çok fazla malumata sahip fakat hiçbir şeyin anlamına vakıf olmayan bilgi hamalı insanlar… Bu yüzden, okudukça insanı mankurtlaştıran, fayda yerine zarar veren bir eğitim sistemi hüküm sürüyor dünyada. Batıdan kopya ettiğimiz eğitim modelleri, bugüne kadar bizi hiçbir zaman tatmin etmemiş, aradığımız insan tipini ortaya çıkarmakta başarılı olamamıştır. Bu yöndeki ideal eğitim modeli arayışı, iyi niyetli çabalara rağmen, sadece bizde değil bütün insanlık boyutunda şuursuzca devam ediyor maalesef. İnsanı merkeze alamayan günümüz eğitim sistemleri, anlamı olmayan, gayesiz bir hayat sunuyor insanlara.

Geçmişte eğitim konusunda en tecrübeli milletlerden biriydik. Ancak uzun süredir bu tecrübenin farkında olmayan, kendini ve kimliğini kaybetmiş bir hal içindeyiz. Oysa yitirdiğimiz kadim anlayışımızda, insana layık olduğu değeri veren ve onu yücelterek mutlu eden bir eğitim anlayışı söz konusuydu. Burada hedef, bilginin hikmete dönüştürülerek insanın gerçek saadete ulaştırılmasıydı. Her bir kişiyi Allah’ın yarattığı en yüce mahlûk olarak gören ve beyinle birlikte kalbin de eğitilmesini önemseyen irfanî bir anlayıştı bu.

Bugün insanlık daha çok şefkate, merhamete ve sevgiye susamış durumda. Bu yüzden muhteşem Türk-İslam medeniyetinin insanı temel alan anlayışına dünyanın en çok ihtiyaç duyduğu zamandayız. İnsanlık, ancak bu anlayışa sahip bir eğitimle vahşetten medeniyete, kesretten tevhide ve eserden müessire gidebilir. Kamil insan tipini bütün dünyaya sunabilmek için, yitiğimizi uzaklarda değil, yine kendi içimizde aramalı, hazine üzerinde oturduğumuzun farkına varmalıyız artık.

Ziyadesiyle heyecanlanmama sebep olan bu kitap, yitiğimiz olan bu hazineyi deşifre ederek önümüze koyuyor. Bizleri, bize ait müthiş bir birikimden haberdar ediyor. Bu sebeple araştıran, yazan ve vesile olan kıymetli dostları tebrik ediyor, bu güzide kitabın millî eğitimdeki temel boşluğu doldurmasını yüce Allah’tan diliyorum.

Dr. Kemal Tekde