İnsanların meydana getirdiği sistemler fiziksel, psikolojik ve sosyal yapılardan meydana gelir. Dolayısıyla bu sistemleri daha iyi anlayabilmek için bütünsel bir bakış açısına ihtiyaç vardır. Eğitim örgütlerini ve daha özelde okulları bu bağlamda ele almak uygun olacaktır. Çünkü okullar en temelde insan ilişkilerinin meydana getirdiği sosyal yapılardır. Okul yöneticileri, öğretmenler ve öğrencilerin günlerinin önemli bir bölümünü geçirdikleri, çevre ve teknolojiyle etkileşimin yoğun olduğu okullar çevresel belirsizliğin nispeten az olduğu, standart süreçlerin izlendiği ve daha çok mekanik özellikler gösteren örgütlerden oldukça farklı özelliklere sahiptir ve onlardan farklı bir şekilde incelenmeyi hak eder. Okullar yapı veya üretim odaklı bu tür sistemlerden farklılaştığı gibi genel anlamda tıpkı okul gibi insan ve hizmet odaklı diğer sistemlerden de önemli ölçüde farklılaşmaktadır. Çünkü okulun insan kaynağı farklıdır, okulun amaçları farklıdır, okulun örgütlenme şekli farklıdır. Bu çalışma eğitim örgütlerini ve özel bağlamda okulları özgün yönleriyle ele alması ve okulun dinamik yapısına vurgu yapması yönüyle bu farklılığa ışık tutmaktadır.